Notatki z badań nad ślepowronami – cz. I

11 sie 2020 | Aktualności

Projekt LIFE.VISTULA.PL to nie tylko działania zabezpieczające na stawach czy Zbiorniku Goczałkowickim, ale również – badania nad stanem populacji ślepowrona prowadzone przez Górnośląskie Koło Ornitologiczne.

1. Siedliska żerowiskowe ślepowronów możemy śledzić na bieżąco na mapie dostępnej dla ornitologów pracujących w ramach projektu LIFE.VISTULA.PL. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu specjalnych nadajników. Wyniki obserwacji są bardzo ciekawe, w większości zgodne z wcześniejszymi obserwacjami prowadzonymi od wielu lat na stawach, zanim wprowadzono najnowsze technologie badawcze. Ślepowrony żerują najczęściej na brzegach stawów hodowlanych, gdzie sporo czasu spędzają czatując na ryby. Interesujące jest, że sporo stwierdzeń żerujących ptaków dotyczy bardzo małych cieków, wykorzystywanych naprzemiennie ze stawami. Czasami także ślepowrony wykorzystują nietypowe miejsca, np. betonowe progi na odpływie burzowym ze Zbiornika Goczałkowickiego.

2. Choć sezon lęgowy ślepowronów dobiega końca, to prace w ramach projektu LIFE.VISTULA.PL nadal trwają. Liczenie gniazd w koloniach po ich opuszczeniu przez ptaki to najważniejsze zadanie w sierpniu i wrześniu. Liczenie gniazd wymaga skupienia i analizy każdej kupki gałązek, bowiem niektóre z nich już po kilku tygodniach ulegają destrukcji. W kolonii trzeba też patrzeć pod nogi bo pod gniazdami znajdują się martwe młode ptaki. Niestety zdarza się tak, że młode ptaki wypadają z gniazda i giną pod krzakami. Znalezienie szczątków też nie jest proste bowiem szybko ulegają mumifikacji i nie są łatwe do zauważenia.

3. Liczenia gniazd ślepowronów w koloniach wymagają odpowiedniego przygotowania i podejścia. W trakcie ponad 30 lat monitorowania populacji tego gatunku w Dolinie Górnej Wisły ornitolodzy wypracowali standardy liczenia, ale też odpowiedniego zabezpieczania gniazd. Na wyspach na stawach nie jest prowadzona ludzka działalność i przyroda razem z ptakami rządzi się tam sama. Ten niewielki obszar wyspy opanowany przez krzaki bzu czarnego, wierzby, głogu i gęste jeżyny jest bezpiecznym miejscem dla ptaków ale nie dla kontrolujących je kilka razy w roku ornitologów. Przeciskanie się w gęstwinie suchych gałęzi i wybujałych pędów kolczastej jeżyny naraża na zranienia i poważniejsze urazy. Niezbędne są okulary ochronne i czapka na głowę. Na wyspie trzeba poruszać się też powoli, tak aby nie naruszyć jej brzegów, które rozmywane są przez fale. W ramach projektu LIFE.VISTULA.PL brzegi wysp zostaną umocnione, a część wysp zostanie uprzątnięta z nadmiaru suchych gałęzi tak aby ułatwić prowadzenie badań i sprawdzanie efektów działań ochroniarskich w kolejnych latach.

4. W trakcie wysiadywania jaj i wychowania młodych w kolonii ornitolodzy uczestniczący w projekcie LIFE.VISTULA.PL monitorowali zachowania dorosłych ślepowronów w gniazdach. Dzięki zastosowanym fotopułapkom można było zarejestrować co ślepowrony robią w gnieździe w dzień i w nocy. Zebrany, liczący setki godzin materiał filmowy będzie szczegółowo analizowany i niewątpliwie przyczyni się do zdobycia wiedzy służącej dalszej ochronie ślepowronów w Dolinie Górnej Wisły.

Skip to content